In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Urgent tamen et nihil remittunt. Ecce aliud simile dissimile. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus?
Qui est in parvis malis. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?
Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus; Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.
Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.
Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Maximus dolor, inquit, brevis est. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?
Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Falli igitur possumus. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi
oboediens.
Cur, nisi quod turpis oratio est? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat.
Duo enim genera quae erant, fecit tria. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Quid enim possumus hoc agere divinius? Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Quid censes in Latino fore? Que Manilium, ab iisque M. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Cyrenaici quidem non recusant;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Quid de Platone aut de Democrito loquar? Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Duo Reges: constructio interrete. Ita credo. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.
At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
English
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek