Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia.
Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.
Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Respondeat totidem verbis. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Odium autem et invidiam facile vitabis. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.
Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Rationis enim perfectio est virtus; Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Immo alio genere;
Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Tubulo putas dicere? Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Quae quo sunt excelsiores, eo
dant clariora indicia naturae. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Sint modo partes vitae beatae. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.
Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Ita nemo beato beatior.
Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris. Poterat autem inpune; Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Oratio me istius philosophi non offendit; Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Duo Reges: constructio interrete. Cyrenaici quidem non recusant; Quamvis enim depravatae non sint, pravae
tamen esse possunt. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.
Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Quod equidem non reprehendo; Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Iam in altera philosophiae parte. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
English
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Portuguese (Brazil)
Greek