An tu me de L. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur? Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Qui convenit? Tu quidem reddes;
Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Efficiens dici potest.
Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Sumenda potius quam expetenda. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Sed tamen intellego quid velit. Oratio me istius philosophi non offendit; Eam stabilem appellas. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.
Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Laboro autem non sine causa; Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quid enim possumus hoc agere divinius?
Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Nos commodius agimus. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Graece donan, Latine voluptatem vocant. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Hic nihil fuit, quod quaereremus. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Quid enim possumus hoc agere divinius? Duo Reges: constructio interrete. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit.
Cui Tubuli nomen odio non est? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Bork Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Quae sequuntur igitur?
Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Iam in altera philosophiae parte. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek