Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Sed quae tandem ista ratio est? Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Respondeat totidem verbis. Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata.
Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. At iam decimum annum in spelunca iacet. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.
Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Contineo me ab exemplis. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.
Nos cum te, M. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Nunc reliqua videamus, nisi aut ad haec, Cato, dicere aliquid vis aut nos iam longiores sumus. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Memini vero, inquam; Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.
Lorem ipsum dolor sit amet,
consectetur adipiscing elit. Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Duo Reges: constructio interrete. Id est enim, de quo quaerimus. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?
Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est? Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis?
Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Falli igitur possumus.
Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Quis istud possit, inquit, negare? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.
Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Quod vestri quidem vel optime disputant, nihil opus esse eum, qui philosophus futurus sit, scire litteras.
Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Ratio quidem vestra sic cogit. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male
Euripidesconcludam, si potero, Latine; Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Ut aliquid scire se gaudeant? Primum quid tu dicis breve? Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.