Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Idemne, quod iucunde? Quid censes in Latino fore?
Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Nihil enim arbitror esse magna laude dignum, quod te praetermissurum credam aut mortis aut doloris metu. Sed quid sentiat, non videtis. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum;
Ut pulsi recurrant? Confecta res esset. Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quare conare, quaeso. Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene.
Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. At iam decimum annum in spelunca iacet. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur
adipiscing elit. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Duo Reges: constructio interrete. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Respondeat totidem verbis.
Quid censes in Latino fore? Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
At multis malis affectus. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Quod quidem iam fit etiam in Academia. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus.
Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek