Tollenda est atque extrahenda radicitus. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Hos contra singulos dici est melius.
Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Nam quid possumus facere melius? Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; -delector enim, quamquam te non possum, ut ais, corrumpere, delector, inquam, et familia vestra et nomine.
Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Zenonis est,
inquam, hoc Stoici. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Cur iustitia laudatur?
Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Restatis igitur vos; Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Sed haec omittamus; At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Bork Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi. Cur, nisi quod turpis oratio est?
Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Duo Reges: constructio interrete. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam
a Stasea dicebantur.
Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Videsne, ut haec concinant? Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Cave putes quicquam esse verius. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
English
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek